Het begin van een nieuw avontuur

Hoe het zaadje werd gepland

In maart 2024 zet Dave, mijn huidige partner, mijn hele wereld op z'n kop. Ik ben al 11 jaar single ondertussen en ontmoet onverwachts een man in mijn leven die het lijkt te vinden met mijn levensstijl. We hebben heel wat gemeenschappelijke interesses zoals muziek, avontuurlijk zijn en wandelen. Nadat het enkele maanden goed zit tussen ons, vertel ik over mijn avontuur van in 2023, toen ik alleen naar Nieuw-Zeeland vertrok. Hoe het me nog steeds vast had en niet kon loslaten dat ik mijn trail niet heb kunnen afmaken. Ik mis nog altijd die kilometers die ik niet heb gestapt omwille van blessures of weersomstandigheden. We kennen elkaar nog geen half jaar en we beslissen om samen terug naar Nieuw-Zeeland te gaan.

Ik heb die reis beleefd als een ongelooflijk geschenk in het leven. Het heeft mij een andere richting gegeven. Ik heb er zoveel gezien en meegemaakt, ben mezelf meermaals tegengekomen en het waren de gelukkigste en meest intense momenten van mijn bestaan. Toch bleef er een gemis dat ik vooral achteraf thuis merkte. Ik had niemand om mijn verhalen mee te delen. Ik had het voor een groot stuk alleen beleefd en dat vind ik ergens wel jammer. Ik mis het 'Weet je nog toen we…'. Daarom stel ik als grap voor om samen terug te gaan naar Nieuw-Zeeland. Afmaken waar ik aan begonnen ben en nog het verdere eiland ontdekken los van de Te Araroa samen. Ik weet dat er daar nog wel enkele prachtige parels te wachten liggen. Klaar om bewandeld te worden door ons. Er is langs Dave's kant weinig weerstand. Ik voel dat hij interesse en zin heeft om eens een zot avontuur aan te gaan. We praten er enkele weken later nog eens over omdat ik merk dat hier ruimte voor is. Het is een grote sprong in het onbekende, want we kennen elkaar nog maar 3 maanden, maar ik ben zeker van mijn gevoel en onze relatie dat ik dit aandurf. Ik wil heel graag laten zien wat Nieuw-Zeeland te bieden heeft. Ik wil het Zuidereiland laten zien en ik wil voelen wat het is om deze keer niet alleen te gaan. Het is dus een grote JA! Wij vertrekken voor 4 maanden alweer naar Nieuw-Zeeland.

Dave is sportief en wandelt heel graag. Hij heeft zelf al wat tochten op zijn palmares staan en ik heb er vertrouwen in dat het hem goed zal afgaan. Ik heb ondertussen wat voorsprong opgebouwd in verband met lange afstanden wandelen, dus kan hem veel informatie meegeven over welke spullen voor mij werken en welke niet. Om ons voor te bereiden op wat er komen gaat, wandelen we samen de eerste zes dagen van de uitdagende Cape Wrath Trail in Schotland en zes dagen op de Peaks of the Balkan. Hier merken we meteen dat alles vanzelf gaat en groeit het vertrouwen in elkaar verder.

Het voordeel nu is dat ik de omgeving ken. In 2023 heb ik alles voor de eerste keer moeten ontdekken en uitzoeken. Dat zal ons nu heel wat energie besparen. Ik ken de route uit mijn hoofd en heb een heel bevoorradingsschema klaarstaan voor ons. Ik weet welke bus of boot we moeten nemen. Waar we best onze inkopen doen en hoe we alles logistiek moeten regelen. Alles lijkt 100x makkelijker te zijn dan toen. Ik heb geen angst meer alleen de bergen in te trekken, want ik heb gezelschap bij. We kunnen nu zelfs het gewicht verdelen! Ik hoef niet meer alles alleen te dragen. Er is nu ruimte om te genieten van dit alles, van de omgeving, van de natuur en van het wandelen. Ik weet nu dat ik veel en ver kan stappen. Ik ken de fysieke zwaktes van mijn lichaam en mijn conditie is erop vooruitgegaan. We genieten samen vooraf van de voorbereidingen. Ik ben een echte 'gear nerd' en hou ervan om samen met Dave het internet af te schuimen en beslissingen te nemen zoals welke koplamp de beste is of welke regenjas het beste werkt enzovoort.

Hieronder een enthousiaste foto van wat we allemaal op onze rug dragen om te overleven in de natuur. Hier vind je een gedetailleerde lijst van wat we meehebben en een blik op hoeveel alles weegt.

Plannen maken

Het uiteindelijke plan van de reis is om de overgeslagen kilometers in te halen die ik 2 jaar geleden heb gemist en daarnaast nog onze vooraf gemaakte 'bucket list' af te werken. We starten terug op de Queen Charlote Track, dit is het begin van de Te Araroa op het Zuidereiland. Het is een prachtige 4-daagse hike door de wouden van de Marlborough Sounds. Het is een breed en makkelijk begaanbaar pad met nog niet al te veel hoogtemeters om te beginnen. Daarna wandelen we Abel Tasman National Park (geen deel van TA), wat ook een tamelijk vlakke en makkelijk begaanbare route is. Vervolgens willen we verder over de Te Araroa lopen tot we in Arthur's Pass aankomen. Zo geven we de eerste week onze spieren en gewrichten de tijd om op te warmen, voor het zwaardere werk eraan kom. Dat is alvast het plan, maar zoals ik al eerder heb geleerd, verloopt nooit iets zoals gepland.

Één januari 2025 – De vertrekdatum

Met een klein bang hartje, maar een groot gevuld hart voor elkaar vertrekken we samen naar de andere kant van de wereld. Het begint met een 42 uur durende reis naar Wellington. Een stadje ten zuiden van het Noordereiland. Eerst nemen we de trein naar Schiphol, daarna stijgen we op voor een 10u durende vlucht naar Beijing (China). Van daaruit vliegen we 11u richting Auckland om dan nog eens een binnenlandse vlucht naar Wellington te nemen. Gelukkig verloopt alles vlot en komen we 3 januari om 20.30u lokale tijd aan op onze bestemming. Nieuw-Zeeland licht aan de oostelijke andere kant van de wereld, wat wil zeggen dat het daar 12u later is dan in België. Het begint al spannend, want we kunnen onze vlucht niet op voorhand inchecken. Dat vind ik altijd een beetje zenuwslopend, want meestal verwachten ze dat je vooraf de vlucht zelf incheckt. Waarschijnlijk heeft dit te maken met de lange vlucht en de verschillende vliegtuigmaatschappijen waarmee we vliegen.

Na een goede nachtrust trekken we de stad in om te ontbijten en onze ouders even op te bellen. We kuieren daarna door de straten van Wellington op zoek naar een lokale simkaart en we kopen alvast enkele gevriesdroogde maaltijden voor Dave. Ik heb ze eerder geprobeerd, maar ik verteer ze niet goed en ze geven meer ongemak dan goed voor me is. Gevriesdroogde maaltijden zijn kleine pakketjes eten die volledig onttrokken zijn van al het vocht. Hierdoor zijn ze compact en licht van gewicht om mee te nemen tijdens een trekking. Er bestaan gerechten zoals Chili Con Carne, Spaghetti Bolognese,… Er is een heel groot aanbod aan allerlei soorten en smaken. Ook zijn ze voorzien van de gepaste voedingsstoffen voor tijdens zware inspanningen. We verkennen de lokale supermarkt zodat Dave eens kan kijken wat hier te krijgen is. Het lijkt heel simpel om proviand in te slaan, maar als je de lokale markt niet kent en niets terugvindt is het een hele klus. Gelukkig heb ik mijn energie in 2023 al gebruikt om het één en ander te ontdekken. In die 4 maanden op de trails, heb ik al heel wat 'hikersfood' zien passeren. Ik weet wat handig en lekker is om mee te nemen en wat niet, dus kan ik een beetje de weg wijzen in de lokale New World, Fresh Choice of Four Square supermarkt. De rest van de dag bekomen we nog van de jetlag, want morgenvroeg moeten we alweer vroeg uit de veren. Vanuit Wellington vertrekt de Ferry naar Picton, een klein dorpje dat zich ten noorden van het Zuidereiland bevindt. Hier blijven we anderhalve dag om te wennen aan de nieuwe tijdzone en om verdere inkopen te doen. Ook hebben we extra bagage mee voor onze laatste maand in Nieuw-Zeeland. Van daaruit sturen we ze door naar Bie die ik twee jaar geleden heb leren kennen. Bie is een Vlaamse die met haar gezin op het Zuidereiland woont. Zij waren zo gastvrij dat ze de bagage van een wildvreemde naar haar thuis liet sturen, om het op een later tijdstip weer op te halen. Deze keer hadden we het geluk onze duffel bag daar weer te mogen droppen voor enkele maanden.

Het Zuidereiland

Om kwart na zes gaat de wekker. We hebben exact 20 minuten om ons klaar te maken en de bus op te springen richting het station van Wellington. Daar pikt een shuttlebus ons op om naar de ferry te gaan. Vandaag steken we de Cook Strait over naar Picton. Enkele dagen geleden kregen we een mail dat er mogelijks vertraging zou zijn omwille van een sterke zuidoostenwind. Gelukkig vertrekt de boot op het voorziene tijdstip en na ongeveer een uur weten we waarom ze hadden gewaarschuwd voor slecht weer. De zee is WILD! Vooral vanaf we ons op het stukje open zee bevinden begint de ferry fel op en neer te bewegen. Ik heb twee uur kotsmisselijk op een zetel gezeten en gehoopt dat het snel voorbij zou zijn. Rondom mij worden de papieren zakjes rijkelijk uitgedeeld en zie ik overal bleke gezichten zitten. Ik ben duidelijk niet de enige die er last van heeft. Wanneer we de Marlborough Sounds naderen wordt het meteen een rustigere vaart en kunnen we zelfs op het deck gaan zien. We omgeven ons door mooi blauw water, een stralende zon en we zien de subtropisch overgroeide bergen van de sounds links en rechts naast ons. Dit is het gebied waar we de eerste 5 dagen gaan doorwandelen en hier kom ik later weer op terug.

Picton

Om 13 uur arriveren we in Picton en we checken meteen onze kamer in bij het Atlantis Backpacker hostel. Het verblijf typeert zich door de vele kleurrijke wandschilderingen en de 'tweedehands meubelwinkel look'. Nadat we onze bagage hebben gedropt trekken we het dorpje in om onze voorraad in te slaan voor de komende 5 dagen op de Queen Charlotte Track. We zijn nu nog slechts twee nachten verwijderd voor het avontuur echt start!

De volgende dag pakken we de rugzak in en maken we onze postpakketen klaar om te versturen naar Bie. Nadat al het logistieke werk erop zit wandelen we nog rond in het gezellige kustdorpje. We stappen langs een kleine haven en spotten overal kleine kwallen langs de kant van het water. Wanneer we wat langer staren, zien we voor de eerste keer enkele kleine zeesterren die zich tegen de rotsen van de baai verstoppen. Ik merk een verschil, hoe ik deze keer al vele opmerkzamer ben in het opnemen van de natuur. Hoe ik vorige keer als een kip zonder kop door Picton liep en met mezelf geen blijf wist. Hoe ik ziek van de zenuwen en ongemakkelijk angstig voor het avontuur was. Wordt nu vervangen door rust en oog voor de omgeving. Dave is iemand die heel opmerkzaam is en enorm geïnteresseerd is in fauna en flora. Ik heb mijn eerste dagen al helemaal anders beleefd dan toen! 

Wordt Vervolgd...